Koşuk
Bugünkü “koşma”nın atasıdır diyebiliriz. “Sığır, şölen” gibi kutsal törenlerde ozanlarca kopuz eşliğinde söylenen koşuklar, “aşk, doğa sevgisi, yiğitlik” gibi konuları işler. Lirik veya epik şiirlerdir. Dörtlüklerle söylenen koşukların uyak düzeni “aaab, cccb, dddb...” biçimindedir. Ahenk, redif ve yarım uyakla sağlanır. 7’li hece ölçüsü ile söylenir ve genelde de 4+3 duraklıdır. Ozanlar adlarını söylemediklerinden koşuklar anonim (ortak, sahibi belli olmayan) ürünlerdir.
Sagu
“Yuğ” törenlerinde ozanlar tarafından kopuz eşliğinde söylenen şiirlerdir. Ağıt nitelikli bu şiirlerde ölen kişinin iyilikleri, yiğitliği; kalanların acıları, üzüntüleri dile getirilir. Nazım birimi dörtlük, ölçüsü 7’li hece ölçüsüdür (genelde 4+3 duraklı). Uyak düzeni “aaab, cccb, dddb...” biçimindedir. Ahenk, redif ve yarım uyakla sağlanır. Sagular da anonimdir. Bu tarz şiirlere halk edebiyatımızda ağı , divan edebiyatımızda mersiye denmiştir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder